Met ietwat stijve armen ben ik op 't moment aan het schrijven; afgelopen week kreeg ik maar liefst vijf prikken verdeeld over beide armen. Voor een goede reden, dat wel... Over welgeteld drie maanden neem ik mijn backpackje voor 50 dagen mee op reis richting Azië. Te beginnen in Noord-Vietnam, helemaal naar het zuiden van Vietnam, via Cambodja naar Indonesië, om vervolgens mijn strandlakentje op Bali en in Lombok uit te kunnen slaan. De reis eindigt in Singapore en vanaf daar staat het vliegtuig terug naar Amsterdam op mij te wachten! Nu luidt mijn vraag aan jou als volgt: heb je nog tips, aanraders, commentaar, no go's of een goed verhaal omtrent reizen in Azië? Deel deze dan alsjeblieft met mij! Als dank krijg je een digitale palmboom en de bovenstaande foto van m'n ontbijt in combinatie met een lievelingsboek. Doei!
Eens in de zoveel tijd laat ik al m'n snelle kiekjes, bezigheden en dagelijkse taferelen zien. Net zoals ik dat vroeger in mijn schrift met hangslotje deed, doe ik dat vanaf heden op deze manier. Ik noem het: plaatjes kijken. Veel plezier!
Ik at koekjes met daarop eetbare bloemen, een echte aanrader. Ja, echt!
Dit is nou zo'n typisch voorbeeld van iets wat ik nog graag in mijn kamer hebben wil. Helaas was het niet te koop.
Koude winterdagen met volle zonneschijn. Blijdschap!
Met veel pijn in m'n hart borg ik de kerstaccessoires weer op... Tot volgend jaar!
En de dag goed beginnen met een grote kom gezondheid.
Het is eindelijk gebeurd! Ik boekte een vlucht van Vietnam naar Indonesië! Binnenkort mag ik mijn backpackje voor twee hele maanden op reis nemen.
Afgelopen weekend gingen mijn roomie en ik een dagje van museum naar museum hoppen, maar natuurlijk eerst koffie slurpen in de Kunsthal van Rotterdam.
Rond de Kerst was ik te vinden in het land waar de zon slechts drie uurtjes per dag komt schijnen, Finland. Dankzij de donkere dagen hebben we tijdens lunchtijd van vele zonsondergangetjes kunnen genieten. We bezochten intens veel koffietentjes (serieus, ben de tel kwijt geraakt) en hopten van museum naar museum, dronken warme melk aan de haven en braadden worst in het kampvuur. In de avonduren liepen we richting het niets, op zoek naar het Noorderlicht. Het was koud, maar de stad voelde warm. Ik kom graag weer eens terug naar dit fijne land. Tot ooit!
Eens in de zoveel tijd laat ik al m'n snelle kiekjes, bezigheden en dagelijkse taferelen zien. Net zoals ik dat vroeger in mijn schrift met hangslotje deed, doe ik dat vanaf heden op deze manier. Ik noem het: plaatjes kijken. Veel plezier!
Zo'n voordeurtje wil ik ook wel als thuis.
Dit. Prachtig!
In dit gebouw was een beetje van de mooiste kunst der Kopenhagen te proeven.
En in dit gebouw was het gebouw mooier dan de exposities. Kan gebeuren.
Hier wil ik wel eens met mijn hoofd op wakker worden.
Mijn rots in de branding!
Kopenhagen is fan van kerstlichtjes. Ik trouwens ook.
Ik wil hier nog een rondje lopen, het was er fijn.
Op onze reis richting Helsinki maakten we een kleine stop in Kopenhagen. We besloten de welbekende iets te toeristische Kleine Zeemeermin te skippen en te gaan voor het kunstzinnige cultuur snuiven. We wandelden door de kleurrijke stad, langs alle smaakvolle winkeltjes, de industriële koffietentjes en door de kerstverlichte haven. Af en toe stopten we ergens om onze ogen een beetje voldoening te geven. In deze stad klopt gewoon alles! De mensen zijn prachtig, de straten zijn prachtig, zelfs iets stoms als een lantaarnpaal is hier prachtig. Hoe dan?! De rest van de namiddag brachten we door in het Statens Museum for Kunst, waar het werk van mijn favorietje Matisse te bewonderen is. De avonduren brachten we cocktail drinkend door in een schattig barretje (wat uiteindelijk eindigde op de dansvloer... ;)). Als ik later groot ben is dit de stad waar ik wonen wil!
Met een bootje vertrokken we naar een eilandje voor de kust van Helsinki. Een vredige, ietwat gure, maar bovenal prachtige plek. We vonden er verlaten huizen, dwaalden in donkere bunkers en maakte een flinke wandeling langs de kustlijn. Het was half 3 's middags en de zon verdween langzaam achter de horizon. Nog voor het donker viel passeerde we de kleine bruggetjes waarmee de rotsblokken met elkaar verbonden waren. We zwaaiden het eilandje gedag en aten de grootste pizza die ik ooit in mijn mond stopte.
Over mij
Hi there! Ik ben Cherelle, en dit plekje is (al meer dan 10 jaar!) mijn avontuur- en reisblog met persoonlijke reisverhalen en zelfgemaakte foto's. Hier neem ik je mee naar de fijnste bestemmingen, hotspots en mijn favoriete plekjes op planeet aarde. Ook geef ik tips over op avontuur gaan, reizen in het algemeen en het leven als digital nomad. Zo hoop ik jou te inspireren altijd het mooiste uit het leven en het beste uit jezelf te halen! Ga je mee op avontuur? Op dit moment schrijf ik vanuit Fuerteventura, Spanje.